Forsíða Veðurstofu Íslands

Í dag, þann 22. mars, er dagur vatnsins. Dagurinn hefur verið tileinkaður málefninu síðan 1992, þegar allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna lagði til við aðildarríkin að dagurinn yrði notaður til að skipuleggja atburði, uppákomur eða umfjöllun sem væru til þess fallin að styrkja vitund almennings um nauðsyn þess að standa vörð um vatn og um rétt mannkyns á hreinu vatni. Þema dagsins í ár er „Enginn útundan“ (e. Leaving no one behind) og hefur það beina tengingu inn í sjötta markmið Sameinuðu þjóðanna, að tryggja að allir hafi aðgang að hreinu vatni og hreinlætisaðstöðu, og er miðað að því að markmiðinu hafi verið náð fyrir árið 2030. 

Frá og með deginum í dag birtir Veðurstofan svæðisbundna snjóflóðaspá fyrir SV-hornið. Um er að ræða tilraunaverkefni fram á vor. Spáin verður sambærileg þeirri sem nú þegar er gerð fyrir norðanverða Vestfirði, utanverðan Tröllaskaga og Austfirði. Um er að ræða fjalllendið austur af höfuðborgarsvæðinu frá Bláfjöllum í suðri að Hvalfirði í norðri.

Mánuðurinn var mjög tvískiptur. Fyrri hluti mánaðarins var kaldur og þónokkur snjór var á landinu. Þurrt og bjart var suðvestanlands en úrkomusamara norðanlands. Mikil hlýindi einkenndu síðari hluta mánaðarins og snjóa leysti víðast hvar á láglendi. 

Þrumuveður gekk yfir SV-land síðdegis fimmtudaginn 21. febrúar 2019 og mældust í því um 100 eldingar.  Veðrið kom úr suðri og sáust eldingar fyrst í því um 1000 km sunnan við Ísland um kl. 03 um morguninn, svo komu eldingarnar nær landinu eftir því sem leið á daginn.  Frá kl. 17:30 til kl. 20:00 mældust 84 eldingar norðan við 63°N. Veðrið gekk yfir Reykjanesskaga, höfuðborgarsvæðið, Faxaflóa og Snæfellsnes.

Í froststillum í lok janúar og byrjun febrúar mældist mikið frost á veðurstöðinni Víðidal. Frost mældist yfir 20 stig aðfararnótt 31. janúar sem og að morgni 2. febrúar, en þá mældist rétt fyrir hádegisbil -21.3°C.  Við Arnarnesveg var mesta frost -14.9°C sama morgun og í veðurreit Veðurstofunnar -12.1°C. Mikill munur varþví  á lágmarkshitanum í mesta frostinu og þá var mun kaldara í Víðidal en á hinum tveimur stöðvunum. Í vægara frosti var aftur á móti lítill sem enginn munur á milli stöðvanna.